Χθες το βράδυ στ' όνειρο μου
ήρθε νάνος, ξωτικό
ένα δώρο να μου δώσει
της ζωής το θησαυρό!
Πέταξα απ'τη χαρά μου
τέτοιο δώρο διαλεχτό
δεν κερδίζεις κάθε μέρα
κι είπα χίλια ευχαριστώ!
Έκανα να το ανοίξω
το σεντούκι το παλιό
μα δεν άνοιγε διόλου,
τάχα να ΄χε μυστικό;
Πρόλαβα να του φωνάξω
πριν εκείνος να χαθεί
"Νάνε στάσου λιγουλάκι!
Πού το έχεις το κλειδί;"
"Το κλειδί της ευτυχίας
ψάξε εσύ για να το βρεις
τότε μοναχά θ' ανοίξεις
το σεντούκι της ζωής!"
Έτσι μου 'πε κι εχάθη
μέσα σ΄ήλιο λαμπερό!
Έμεινα να τον κοιτάζω
πού να ψάξω ν΄απορώ!
Και ξεκίνησα ταξίδι
είχα τώρα "αποστολή"
δώθε-κείθε να γυρέψω
της ευτυχίας το κλειδί!
Πήγα σε βουνά και λίμνες
πολιτείες και χωριά
χώρες μακρινές ως τ' άστρα
ναι, δεν άφησα καμιά!
Ρώτησα τους βασιλιάδες
σε παλάτια ξακουστά,
μήπως τάχα κάτι ξέραν
μην το είχαν ακουστά!
Μες της θάλασσας τα βάθη
βούτηξα για να το βρω,
μα 'κει είδα τρεις γοργόνες
που κρυφτήκαν στο λεπτό!
Κι ύστερα έσκαψα στο χώμα
με τα χέρια μου θαρρώ
ως εκεί που οι ρίζες φτάνουν
για να βρουν σταλιά νερό!
Δεν το βρήκα πουθενά
της ευτυχίας το κλειδί
κι έτσι, απελπισμένη πια
ρώτησα κι ένα παιδί!
"Πες μου εσύ, μήπως το ξέρεις
πού να ψάξω να το βρω;"
Χαμογέλασε και μου πε
"μες την τσέπη σου θαρρώ!"
Μα η τσέπη μου ήταν άδεια,
ήμουν σίγουρη γι' αυτό,
μα έβαλα το χέρι μέσα
πάλι να σιγουρευτώ!
Βρήκα ένα μικρό χαρτάκι
διπλωμένο από καιρό,
μοναχά δυο λέξεις είχε
..."σ΄ αγαπώ"...
ήρθε νάνος, ξωτικό
ένα δώρο να μου δώσει
της ζωής το θησαυρό!
Πέταξα απ'τη χαρά μου
τέτοιο δώρο διαλεχτό
δεν κερδίζεις κάθε μέρα
κι είπα χίλια ευχαριστώ!
Έκανα να το ανοίξω
το σεντούκι το παλιό
μα δεν άνοιγε διόλου,
τάχα να ΄χε μυστικό;
Πρόλαβα να του φωνάξω
πριν εκείνος να χαθεί
"Νάνε στάσου λιγουλάκι!
Πού το έχεις το κλειδί;"
"Το κλειδί της ευτυχίας
ψάξε εσύ για να το βρεις
τότε μοναχά θ' ανοίξεις
το σεντούκι της ζωής!"
Έτσι μου 'πε κι εχάθη
μέσα σ΄ήλιο λαμπερό!
Έμεινα να τον κοιτάζω
πού να ψάξω ν΄απορώ!
Και ξεκίνησα ταξίδι
είχα τώρα "αποστολή"
δώθε-κείθε να γυρέψω
της ευτυχίας το κλειδί!
Πήγα σε βουνά και λίμνες
πολιτείες και χωριά
χώρες μακρινές ως τ' άστρα
ναι, δεν άφησα καμιά!
Ρώτησα τους βασιλιάδες
σε παλάτια ξακουστά,
μήπως τάχα κάτι ξέραν
μην το είχαν ακουστά!
Μες της θάλασσας τα βάθη
βούτηξα για να το βρω,
μα 'κει είδα τρεις γοργόνες
που κρυφτήκαν στο λεπτό!
Κι ύστερα έσκαψα στο χώμα
με τα χέρια μου θαρρώ
ως εκεί που οι ρίζες φτάνουν
για να βρουν σταλιά νερό!
Δεν το βρήκα πουθενά
της ευτυχίας το κλειδί
κι έτσι, απελπισμένη πια
ρώτησα κι ένα παιδί!
"Πες μου εσύ, μήπως το ξέρεις
πού να ψάξω να το βρω;"
Χαμογέλασε και μου πε
"μες την τσέπη σου θαρρώ!"
Μα η τσέπη μου ήταν άδεια,
ήμουν σίγουρη γι' αυτό,
μα έβαλα το χέρι μέσα
πάλι να σιγουρευτώ!
Βρήκα ένα μικρό χαρτάκι
διπλωμένο από καιρό,
μοναχά δυο λέξεις είχε
..."σ΄ αγαπώ"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου